Day 007: "Rare jongens, die romeinen" (dixit Obelix)

Salvé,

Zaterdagavond nu, vandaag was "transferdag", de gasten afgezet aan de luchthaven en nieuwe klanten opgeladen. Ging vlot, supervlot volgens Evy, dus vroeg terug thuis en es lekker gaan eten. Tip voor al wie korting wil op restaurant: trek een Jetairpakje aan, spelt je naam op je jasje en zoek een metgezel die hetzelfde wil doen. Stap het eerste het beste restaurant binnen, kijk ogenschijnlijk bewonderend rond en zorg daarbij vooral dat de manager - meestal te casual om personeel te zijn en in de buurt van de kassa - en vraag of er korting is voor reisleiders. I garantee you, it works!
Ma bon, al bij al niet veel te melden dus over vandaag.
Dan maar iets over de excursie van Day 005, donderdag: Siracusa oftewel De Grote Hoop Stenen Show, presented by, onze praatgrage hollandse gidse Margriet, 30jaar in Sicilie, altijd aan't bellen en if not, weetjes spuiende over onze vrienden de grieken en de romeinen. Deze kerels hebben, zoals overal in middellandszeegebied, hun uiterste best gedaan om hun stempel diep in het landschap te drukken. Daarbij gingen ze vaak bijzonder driest te werk. Zoals u weet was slavernij in die tijd wat zwartwerk in onze tijd is: een interessante manier om je bouwdromen betaalbaar te houden. En de romeinen hadden wel degelijk een baksteen in de maag. Sterker nog, ze hebben hem uitgevonden. Eat that, you belgians! De grieken hielden het - bij gebrek aan iets anders - eerder bij het lokale gesteente. Nuance, ik denk niet dat de 60.000 slaven van de griekse tiran Dionysos de 12km ver liggende steengroeve echt lokaal noemden, wetende dat die dutskes blokken tot 80ton over houten balken in de brandende zon heuveltje op heuveltje af mochten rollen.
De romeinen hadden met de baksteen dan toch een tijds- en kostenefficienter (sorry, geen umlaut op dit kutklavier) bouwmiddel in huis. Maar zij hadden dan weer de aardige gewoonte om vanop hun verre reizen allover Afrika, Azie en Europa de gevaarlijkste wilde beestje mee te nemen naar hun koloniale amfitheaters en ze te voederen aan -ookal geimporteerde - slaven, of mss was het eerder omgekeerd.
Anyway, de constructies die voor dit vertier gebouwd werden, zijn op z'n minst ingenieus, zoniet adembenemd te noemen. Een burgie architectuur in spé zou er waarachtig een natte droom van kunnen krijgen. (not you dus, sist'ha) Had al gehoord van theaters met capaciteit van 50.000+ man, ma heb er nu dus één gezien, met bijhorend spaarbekken om de ground zero in een mum van tijd onder water te zetten en er een heuse zeeslag van te maken.
Het blijft anno 2007 een hoop stenen natuurlijk, ma met een beetje verbeelding zie je't zo voor je.
En dan was er, Karel De Grote, een belg nota bene, geboren te Gent, die vele eeuwen later hier ook gepasseerd is, en blijkbaar moet gedacht hebben: Lekker weertje hier, maar help!: die havens, 't is ook niet je dat om hier aan te leggen. Die luie Spanjolen - yes folks, die waren hier toen ook aanwezig, maar ik kan er 100 jaar naast zitten - hebben hier overal zo'n ferme hopen stenen liggen, ma ze doen er niks mee. Moesten we daar nu is aanlegsteigers en verdedigingsmuren mee bouwen, dan brengen die stenen toch nog es iets op. En zo geschiede.
Zo is het, dat vele duizenden toeristen zich hier dagelijks vergapen aan een hoop stenen, die vroeger nog een veel grotere hoop was voor Kareltje passeerde, en waar duizenden slaven zo aan gesleurd hadden. Terwijl nog veel grotere hopen van diezelfde stenen, in muren, dijken en pieren steken, onzichtbaar voor wie geen Margriet bij de hand heeft. Het culturele ergoed rendeert hier, is het niet op archeologische sites, dan wel in hedendaagse stadsinfrastructuur. Ga het de Sicilianen maar es vertellen, dat ze 's zondags langs de zee flaneren op bloed, zweet en tranen van arme slaven, veroverde volkeren en gevangen genomen inboorlingen. Maar they care waarschijnlijk net zoveel als voor verkeersregels respecteren, afval sorteren of in de rij parkeren....... Buona Pascua a tuti